چگونه می توانیم دوباره شروع به بازسازی اقتصاد پس از coronavirus کنیم

چگونه می توانیم دوباره شروع به بازسازی اقتصاد پس از coronavirus کنیم

دکتر بهروز نقویان

بیماری همه گیر COVID-19 در درجه اول یک فاجعه انسانی است ، که از 12 مارس 2020 ، تاکنون  دو میلیون و ششصد هزار نفر را آلوده و بیش از 185 هزار  نفر را کشته است. از بین رفتن زندگی انسان بسیار رقت انگیز است و همچنان آمار افزایش می یابد.

این ویروس همچنین مانند سونامی جهانی به جامعه آسیب می رساند ، مسافرتها را تعطیل  ، اجتماعات را ممنوع  ، کارخانه ها را تعطیل  و بازارهای اقتصادی را متلاشی می کند. بخش تولید جهانی از زمان رکود سال 2009 بدترین انقباض را متحمل شده است. گلدمن ساکس رشد سود صفر را برای ایالات متحده پیش بینی کرد.

 شرکت های هواپیمایی تعطیل هستند ،  مردم تصمیم می گیرند در خانه بمانند.

با کمال تعجب این اختلال بزرگ جهانی منجر به کاهش تقاضای انرژی می شود . از زمان شروع بحران ، تولید صنعتی چین از 15٪ به 40٪ کاهش یافته است .

کاهش تولید گازهای گلخانه ای ناشی از رکود اقتصادی به طور موقت - و می تواند منجر به رشد تولید گازهای گلخانه ای با تلاش اقتصادها برای بازگشت مجدد شود. 

با وجود همه گیری  که باعث کندی اقتصادی جهانی می شود ، رهبران در حال حاضر به دنبال راه هایی برای تقویت اقتصاد کشورهای خود هستند. رویکردهایی که آنها برای تحریک رشد اقتصادی انجام می دهند اثرات طولانی مدت خواهد داشت ، بنابراین باید با دقت انتخاب شوند.

آنچه دولتها باید از این امر پرهیز کنند تلاش برای تقویت اقتصاد خود در پی یک بحران بهداشت جهانی با تشدید دیگری - یعنی آلودگی هوا - است. یک بسته محرک که شامل افزایش تولید سوخت یا استفاده از سوخت های فسیلی است ، دقیقاً این کار را انجام می دهد.

در طول بحران های اقتصادی قبلی ، تعدادی از کشورها به سرعت به بسته های محرکی که شامل سرمایه گذاری در پروژه های زیربنایی  بود ، روی آوردند. در بسیاری موارد ، این شامل ساختن بیشتر ذغال سنگ یا نیروگاه های سوخت فسیلی دیگر ، بهسازی جاده ها ، سرمایه گذاری در صنایع سنگین مانند ساخت خودرو و سایر موارد می شد. پیروی از آن نسخه قدیمی بازی برای پاسخ به بیماری همه گیر COVID-19 یک اشتباه وحشتناک است ، زیرا باعث تقویت بحران سلامت آلودگی هوا می شود.

چین تاکنون بیشترین آسیب را از این شیوع COVID-19 متحمل شده و همچنین دارای بالاترین میزان آلودگی هوا است. در سال 2013 ، آلودگی هوای مرتبط با ذغال سنگ باعث حدود 366،000 مرگ زودرس در چین شد. البته ، چین تنها نیست. هند 22 از 30 شهر آلوده ترین زمین را دارد. دود در شهر پایتخت نیو دهلی نو در ماه نوامبر سال 2019 به حدی سمی شد که دولت یک اورژانس بهداشت عمومی اعلام کرد ، مدارس را بست و مردم را ترغیب کرد که در خانه بمانند.

در شرایطی که کشورها به دنبال شیوع COVID-19 به دنبال وقایع اقتصادی خود هستند ، دولت ها و شرکت هایی که بسته های محرک را در نظر می گیرند ، اساساً دو انتخاب دارند: آنها می توانند در دهه های آلودگی ، ناکارآمد ، پر کربن و توسعه ناپایدار قفل شوند. یا آنها می توانند از این فرصت بعنوان فرصتی برای تسریع در تغییر اجتناب ناپذیر به سیستم های انرژی و حمل و نقل کم کربن و به طور فزاینده مقرون به صرفه استفاده کنند که منافع اقتصادی طولانی مدت را به همراه خواهد داشت. دومی همچنین با بحران های اساسی روبرو خواهد بود: آلودگی هوا و رو به رشد شرایط اضطراری.

خطرات سلامتی ناشی از دو برابر کردن سوختهای فسیلی

بیش از 5 میلیون نفر در سراسر جهان در حال حاضر هر ساله به دلیل آلودگی هوا ، زودرس می میرند. دو سوم مرگ و میر ناشی از آلودگی هوا ناشی از سوخت های فسیلی است که از منابعی مانند نیروگاه ها ، اتومبیل ها و کارخانه ها ساطع می شود. کارشناسان تخمین می زنند که بیماری و مرگ و میر زودرس ناشی از آلودگی هوا از حمل و نقل جاده ای کشورهای عضو OECD در سال 2010 1.7 تریلیون دلار است. می تواند سهم کلی کروناویروس در بیماری ها و مرگ و میر را تشدید کند.

در شرایطی که کشورها به دنبال شیوع COVID-19 به دنبال وقایع اقتصادی خود هستند ، دولت ها و شرکت هایی که بسته های محرک را در نظر می گیرند ، اساساً دو انتخاب دارند: آنها می توانند در دهه های آلودگی ، ناکارآمد ، پر کربن و توسعه ناپایدار قفل شوند. یا آنها می توانند از این فرصت بعنوان فرصتی برای تسریع در تغییر اجتناب ناپذیر به سیستم های انرژی و حمل و نقل کم کربن و به طور فزاینده مقرون به صرفه استفاده کنند که منافع اقتصادی طولانی مدت را به همراه خواهد داشت. دومی همچنین با بحران های اساسی روبرو خواهد بود: آلودگی هوا و رو به رشد شرایط اضطراری.

مورد اقتصادی برای توسعه کم کربن

خبر خوب این است که بدنه شواهد نشان می دهد که دنبال کردن رشد کم کربن و مقاومت در برابر آب و هوا بهترین راه برای باز کردن منافع اقتصادی و اجتماعی پایدار است. اقدام جسورانه اقلیمی می تواند حداقل 26 تریلیون دلار سود خالص اقتصادی جهانی بین سالهای 2020 و 2030 در مقایسه با تجارت معمول طبق اقتصاد جدید آب و هوا ارائه دهد. این شامل ایجاد بیش از 65 میلیون شغل جدید کم کربن در سال 2030 ، معادل نیروی کار ترکیبی ایالات متحده و مصر است.

آنچه در سطح جهانی صادق است ، در مقیاس ملی نیز صادق است. 

زیرساخت های پایدار و کم کربن باید در محرک های محرک دولت در پاسخ به شیوع COVID-19 نقش اساسی داشته باشد. دولتها نقش مهمی در تعیین استراتژیهای سرمایه گذاری قوی ، مصور و پایدار دارند. سرمایه گذاری در زیرساخت های پایدار امروز باعث ایجاد شغل و بسیاری از مزایای اجتماعی و اقتصادی فردا می شود. .

اقدامات اقلیمی برای بهبود اقتصادی و رونق درازمدت مهم است

شیوع جهانی COVID-19 بدون سایه شک و تردید نشان می دهد که دولتها توانایی انجام اقدامات فوری و اساسی را برای مهار بحران دارند. این کار ساده نخواهد بود و همه ما را به ایفای نقش خود می طلبد. با این حال ، هنگامی که ما از این بحران فوری بیرون می آییم ، باید روشن باشیم که پاسخگویی به رکود اقتصادی کوتاه مدت با سرمایه گذاری های طولانی مدتبی معنا نخواهد بود. در عوض ، ما فرصتی برای استفاده از اقدامات محرکی برای تقویت رشد به دنبال بحران سلامتی COVID-19 برای مهار آلودگی هوا و کمک به رفع بحران آب و هوا داریم.

در حالی که COVID-19 و پیامدهای اقتصادی آن به درستی کانون اصلی بسیاری از دولت ها امروز است ، به عنوان ما به دنبال تقویت اقتصاد هستیم ، باید فردا را نیز مورد توجه قرار دهیم. برای کشورهایی که می خواهند اقتصاد خود را در مواقع پر تلاطم و به دست آوردن رشد پایدار طولانی مدت دست یابند ، اقدامات اقلیمی فرصتی قانع کننده را ارائه می دهد.