پس از اعلام شیوع ویروس کرونا در ایران، از هفت همسایهای که با ایران مرز مشترک زمینی دارند، پنج همسایه یعنی عراق، ترکیه، ترکمنستان، افغانستان و پاکستان تدابیری را برای محدودیت رفتوآمد با ایران به اجرا گذاشتند که از بسته شدن مرزهای زمینی و هوایی تا توقف پروازها به مبدأ و مقصد ایران در نوسان بوده است. از آنجاکه تجارت زمینی ایران با عراق بعد از تحریم اهمیت بیشتری پیدا کرده است، بستن مرزها یعنی کند شدن تجارت با این کشور و تاثیر آن بر اقتصاد کشور. درحقیقت بسته شدن مرز این کشورها، جریان ورود ارز به کشور را با چالش روبهرو میکند و از سرعت آن میکاهد.
این ویروس، فعالیتهای اقتصادی را در بخشهای مختلفی که با مردم در ارتباط است، بیشتر تحت تأثیر قرار میدهد و به فعالیتهایی نظیر «گردشگری، رستورانداری، ورزشگاه، سینما، مراکز خرید، برگزاری همایشها، سالنهای زیبایی، هتلداری، حملونقل در حوزههای مختلف زمینی، ریلی، هوایی» و سایر مورادی که در آنها اجتماعاتی شکل میگیرد، بیشتر لطمه میزند.
«شاید در نگاه نخست اینطور بهنظر برسد که شیوع چنین بیماری، اقتصاد سلامت را در کشور رونق میبخشد؛ اما در واقعیت آن دسته از فعالیتهای پزشکی که جنبه اورژانسی ندارند (همچون جراحیهای زیبایی، قلب، مغز و اعصاب و…) که اغلب نقش اساسی در تأمین هزینههای بیمارستان و پزشکان دارند، بهشدت کاهش خواهند یافت. در چنین شرایطی تختهای بیمارستانی به بیماران عفونی اختصاص مییابد. درمان این دسته از بیماران، نیازمند تجهیزات خاص و مواد یکبار مصرف است. بیمارستانها نیز موظف به ارائه خدمات به بیماران هستند؛ در چنین شرایطی موضوعاتی چون درآمدزایی نهادهای درمانی به حاشیه رانده میشود.»
«از آنجا که تولید این محصولات نیز نیازمند واردات مواد اولیه است، امکان افزایش تولید این محصولات با سرعت وجود ندارد. درنتیجه تنها تأثیر قابل توجهی بر درآمد و فروش این دست تولیدکنندگان بهصورت یکباره و در کوتاهمدت پدید خواهد آمد. از آنجا که این ویروس در آستانه تعطیلات نوروز، همهگیر شده، بدون شک از حجم مسافرتهای داخلی و خارجی میکاهد و فعالیت آژانسهای گردشگری و تمامی فعالان صنعت توریسم را تحت تأثیر قرار میدهد.»
«بررسیهای آماری نشان از این دارد که طی یکماه اخیر، قیمت نفت، فرآوردههای نفتی، مواد پتروشیمی، مواد معدنی، مواد خام و سایر کالاهای صادراتی ایران به چین، افت ۱۰ تا ۲۰ درصدی را تجربه کرده است. حال اگر در مقایسه یاد شده حجم کل صادرات ایران به چین لحاظ شود، ضربهای که در اثر شیوع این بیماری بر پیکره اقتصاد کشور وارد شده، بیش از پیش آشکار خواهد شد. از سوی دیگر، توجه به این نکته نیز ضروری بهنظر میرسد که مجموع صادرات نفتی و غیرنفتی کشور به چین بالغ بر ۱.۵ تا ۲ میلیارد دلار در ماه برآورد میشود. افت یاد شده به این معناست که کاهش صادرات به چین، حدود ۲۵۰ تا ۵۰۰ میلیون دلاری در ماه از درآمد ارزی کشور میکاهد.»
این تحولات، کسبوکارهای آنلاین را نیز با چالشهای جدی مواجه کرده است.«به خاطر نگرانیهای موجود در مورد ویروس کرونا و همچنین تاکید برخی بر این نکته که مردم نباید غذاهای فستفودی تهیه کنند آمار ثبت سفارش در اسنپفود کاهش داشته است. اگر در زمان قطعی اینترنت سراسری ما میزان کاهش سفارشمان تنها به دو روز ختم شد و بعد توانستیم به حالت عادی فروش بازگردیم؛ اما حالا با توجه به مشخص نبودن این موضوع که شیوع کرونا چه زمانی متوقف میشود هر روز با کاهش فروش مواجه هستیم.»
از سوی دیگر از آنجا که حضور در مکانهای عمومی، احتمال ابتلا به این ویروس را تشدید میکند، سامانههای فروش آنلاین بلیط نیز تحت تاثیر قرار گرفتهاند.