شیوع کرونا مثل هر بیماری اپیدمی دیگری تعداد زیادی از افراد جامعه را درگیر میکند و فراز و فرودی دارد که باید آن را پشت سر گذاشت. از این رو پرهیز از انتشار اخبار غیرواقعی، مراعات نکات بهداشتی و کاهش حضور در اماکن بخشی از مسوولیتهای مردم است؛ مسوولیت مدنی شهروندان در کنار وظایف عمومی دولت میتواند به کنترل بحران و حل سریع آن بیانجامد.
با بروز و ظهور این ویروس زشت و خطرناک و اشاعه آن در کشور، ملت ما با دو رویکرد مواجه بودند. در یکسو شاهد همدلی و همگرایی همه بخشهای حاکمیتی نظام اعم از دستگاه متولی مقابله کننده آن یعنی وزارت بهداشت و درمان که همچون سربازی فداکار در خط مقدم مبارزه با این پدیده قرار داشت، بودیم. در این ۱۰ روزی که از عمر این ویروس منحوس در کشور میگذرد، آنقدری که از صحنههای دیدنی و وصف ناشدنی از رفتار مسئول، پزشک، پرستار و کادر درمانی و خدمه در این ۱۰ روز دیده شده است، شیرین و جذاب بود که قطعاً هیچ بیان و قلمی یارای وصف آن را نخواهد داشت و چه بسیار صحنههای دیدنی که به جهت محدودیت ایجاد شده در نزدیکی دوربینها و خبرنگاران برای ثبت صحنههای ایثار کادرهای درمانی، نتوانستند این ازخودگذشتگیهای ماندگار را ثبت و ضبط کنند که یقیناً در کارنامه آخرت این عزیزان ثبت شده است. اما در کنار برخی رفتارهای سودجویانه جماعتی که همیشه اقدام به احتکار ملزومات مردم میکردند و در این مقطع نیز با احتکار مواد شوینده و ماسک و... همان رفتارهای زشت احتکار دوران دفاع مقدس را تکرار کردند، بودند بسیاری از مردمی که از هزینههای زندگی خود همچون آن شهروند تهرانی زدند و با خرید ماسک و توزیع آن در بین مردم، انسانیت یک انسان مسلمان ایرانی را به نمایش گذاشتند ویا همچون آن خانواده عزیز مشکین شهری که هزینه مراسم ختم عزیزشان را تبدیل به چهار هزار پک بهداشتی و در بین شهروندان توزیع کردند.