دپاکین برای درمان صرع اَبسنس ساده و مرکب تجویز میشود. در این نوع صرع بیمار بهطور ناگهانی دچار از دست دادن هوشیاری میشود بهطوری که چهرهاش بیحالت شده، بیحرکت باقی میماند. دپاکین کمک میکند تا دفعات بروز این صرع کمتر گردد. دپاکین برای تثبیت خلق در اختلال دوقطبی (افسردگی-مانیا) و میگرن هم به کار میرود.
هرچند مکانیسم دقیق عملکرد این دارو روشن نیست اما احتمالاً جلوگیری از کاهش فسفاتیدیل اینوزیتول (۳٬۴٬۵) تری فسفات یا PIP3 موجب اثر کاهش تشنجی آن است. این دارو همچنین کانالهای وابسته به ولتاژ سدیم غشا را بلوک میکند و سطح GABA مغزی را افزایش میدهد.
گیجی، تغییرات خلقی یا رفتاری؛ تاری دید؛ حرکتهای غیرعادی چشمها به عقب و جلو، دوبینی، مشاهده لکه در میدان بینایی؛ افزایش دفعات صرع؛ کبودی یا خونریزی غیرعادی؛ بیاشتهایی؛ تهوع و استفراغ؛ درد شکمی شدید؛ خستگی و ضعف؛ زردی پوست یا چشمها، اسهال، یبوست، سرگیجه یا خوابآلودگی خفیف، سوءهاضمه، سردرد، بیقراری، مشکل در به خواب رفتن، ریزش مو، تغییرات دوره ماهانه، بثورات جلدی، افت مهارتهای حرکتی بدنی، یا کاهش یا افزایش وزن غیرعادی.